Kalbimdeki Ölü

Her insan kaderini kendi çizer
Ben senden kaderimi çizmeni istedim
Sense çizmek yerine üstünü karalamayı seçtin
Bu duruma yakışmadı sevgim, sevgilim...
Sen kalbindeki ölüyü diriltmedin ki nerden bilesin?
Kalbimin ta en derinliklerinde
Evet, gömdüğüm o yerde, son kez nefesini hissettiğim yerde.
Kısık sesimle elveda dediğim son günde
İşte o günde kaldırdım başımı yalız yürüdüm dar sokaklarda çaresizce
Sendeleyerek düştüm köşe başına, vurdum başımı,
Çok sert bir kayaya, senin göğsün gibi geldi yumuşacık kaya
Yok, oluyordu gözlerimde hayalin
Unuttum yüzünü kalktım...
İşte kalktığımı sandığım o an kalkamamışım
Ve ben bunun farkına bir cumartesi gecesi
Sağanak yağmurun altında senin gözlerine baka, baka vardım
Sevmek mi bu? Sevgilim...
Bu bile, bile acıya sürüklenmek mevsim baharım,
Kalkamadan kalmak mı olduğun yerde ellere mahkûm
Bütün ayıpları ört bas etmek mi olabildiğine
Yağmur duasında yağmur gibi istemek mi seni?
Ben kalbimdeki ölüyü dirilttim,
Buna kalbim dayanamadı vefat ettim!