Kalbime Emanet

Ayrılığın soğuk rüzgarı esti yine yüzüme
Ne zaman terk etsen bu şehri
Bir ayaz düşer geceye
Dalından düşer bir elma
Savrulur düşlerim
Karanlığa..

Kalem tutmaz ellerim
Ki ellerim en çok sana bağlı
Susmaz şarkılar
Çünkü benim suskunluğum
Ağlatır dizeleri

Seni gördüğüm her rüyada
Bir ağrı vuruyor dizlerimi
Bilemedim yıllarca kıymetini
Çözemedim erişilmez gizlerini

Şimdi dalından düşen her gözyaşı için
Bir çaput bağlıyorum yıldızlara
Tuttuğum her dilekte seni istiyorum
Utanmadan her gün denizlerden
Bir ışık bekliyorum
Tanrım kurtar beni bu çukurdan!
Boğuluyorum..

Ne zaman bir aydınlık görsem
Ay kapatır gözlerini
Güneş sırtını döner dünyaya
Aslanlar pençeleriyle bir çizik atar gözlerime
Acıdan kıvranırım
Sesimi duymaz insanlar
Çünkü şarkılar hiç susmazlar

Bir serzeniş bıraktım bu geceye
Ve yine adını sığdırdım her heceye

En sevdiğim yerinden kucakladım seni
Güvercin koydum gözlerinin adını
Ne zaman yaklaşsam hep kaçtın
Aşk ile geldim
Yem dedin
Yedin ve gittin
Olsun, ne iyi ettin
Paramparça kalbime sen de ettin

Bu soğuk rüzgar gülüşlerine gelsin
Alsın senin ellerini, koysun ceplerine
Bana getirsin

Rengine ahenk dediğim kadın
Tüm renklerinle beni ne güzel yaktın

Çok dizeler dizdim yalnızlığıma
Bu da senin içindi
Bitiriyorum nihayet
Haydi kalbime emanet..