Kalbimi Ağlattın Ama Yaş Gözümden Aktı

senin yaptığını soğanda yapar dedi sana kızgın köşesi ruhumun...
''o aslında kalpten ağladığımı görmemişti besbelli.''
böyle düşünüyordu sana ağlayan ruhumun öbür tarafı...


kalbimi ağlattın.
marifet bu pek sulugöz değildir kendisi.
bir, su katılmış çayını lezzetle içen çocuğun haline ağlar
bir de telefonda kocasına evin eksiklerini sayarken çayını soğutan kadın için...
genelde annem olur o kadın...



nasıl bir biyolojidir kalbimin döktüğünü gözümden damıtan...
hey yüce yaradan...
gözlere acıyorum
kalp ağlar,
ıslanan onlar...
ruh ağlar,ıslanan onlar...
eee! kendileri ağladığında da ıslanıyorlar...
ıslak leş oldular...

sen yine, bir gün kızıl, bir gün sarı ,bir gün kara ,bir gün kumral saçlarınla
denizle göğün birleştiği akşamın kızılına daldırmış
bir gün mavi, bir gün yeşil gözlerini.
hayal kuruyorsun bensiz...

beni ağlattın
kalbimi ağlattın
ruhumun bir tarafını ağlattın
en beteri de...
gözlerimi ıslattın...
sonra da aldın bir gün kızıl ,bir gün sarı,bir gün kara, bir gün kumral
saçlarını omzunun üstüne,
kapatıp bir gün mavi bir gün yeşil gözlerini...
gittin...gittin...gittin...
üç kez gittin...