Kalbin Feryadı

Kalbimi aldım karşıma pek bir hüzünlüydü başladı anlatmaya
Ben sızlıyorum her gece içime bir parça hasret kokusu düşünce
Atışlarım yavaşlıyor...damarlarım sıkışıyor...
Sen onu içime kazıdığından beri
Sen onu bana nefes yaptığından beri...
Kızmıyorsun dimi bana senden habersiz hızlanıyor atışlarım bazen
Rüyalarımda ona koşuyorum o yüzdendir.
Kapımı kilitledim ondan sonra başka yürek sokmuyorum içeri
Dışarıda atamıyorum onu içerde beni kemiriyor
Üstadım unut artık cidden çok acıyorum..acıtıyorum...
Versene yârini unutma emrini o an yakayım onu içerde
Sen onu hatırladıkça hasret yangınları tutuşuyor içimde
Ona yandıkça sana acıyorum...
Nedendir bize bu eziyet..
Ölüm saat uygulamasına geçtim artık
Geriye doğru atıyorum hep ona doğru...
Sessizliğin alfabesini öğrettim acılarıma
Onlar sessiz terimlerle ağlıyorlar
Sırf içerde yatırdığın o kadın uyanmasın diye..kalp sustu....
Canımı elinde tutanım, madem çok biliyorsun dursana
Onun için atmak istemiyorsan benim içinde atma..
Öldür beni onunla beraber içinde...neden sitem ekiyorsun yüzüme...
Sevdim işte...senin içine sakladım...ne yapsaydım nefesimde mi saklasaydım..
Her nefes alıştan sonra..verişte onu kaybetme korkusunu mu yaşasaydım...
Affet işte...içimize bir acı bıraktım..beraber büyütelim onu..affet kalbim..