Kalbinden Öptüm Seni Sevgili

'Hayatın en hüzünlü anı
mevsimine kapıldığın kişinin
bahçesinde açabilecek bir çiçek olmadığını anladığın andır.''



İşte!
açabilecek bir çiçeğin olmadığını bildiğim halde sevdim seni
ebedi.



Dudaklarda başlamıştı aşk/ın inleme sesleri
örtüştürdük
ta ki
kanayan yarana,kan dursun diye başka beden basana kadar'
bu kentin
en tenha yeri
kalbimdir şimdi.



/



Çırılçıplak ayaklarımla çıktım dağın en zirvesine
kendimi atasım var
bırak,gitsin diyesim var
bırak,git diyesim var
ağlayasım var
isyan var
isyan !

Hiçbir ayrılık bu kadar üşütmemişti beni ve şiirimi
üşüyoruz!
'Memeden yeni kesilmiş bir çocuk gibi koynumda veda''
her yağmur başka bir kışa gebe
konuşsam yanarım,sussam eyvah
kanatacak düşlerin gecesinde,hayatın azı dişleri
ana avrat sövesim var!

Çık o saklı odadan dışarı,dök sandığını ne var/ne yok
eskit yalanlarını
dök yerlere
çevir dümeni kendine
' Serçe kadar yüreğimin,gök yüzü kadar sancısı var bu gece''

Susuz üşümeler birikti üzerimde
Oturmuş aklımın kenarına kendimi bekliyorum
çaresizlik öpüyor göz kapaklarımı
ben sana hep yarım kaldım
yetmedim
yetemedim
sadece birkaç şiir bıraktım sana onlarda eksik
bana da kalanlar var
Biri sen
öteki amin
.
Söyleyecek sözüm kalmadı aslında,lakin yazılacak şiirlerim var
suratına tüküreceğim ezgilerim var!


Şimdi
birkaç imla hatası ve ben,kırık dökük şiirler eski bir beden
uyuttum bütün iyi niyetlerimi bir yalan beşiğinde
ağlayacaksa gözler,bu kez sen ağla
yıkansın kentin kirli hayalleri
mahşer rüzgarı okşasın tenini
sevdim seni sevgili
sevdim!

Kalk hadi
pencereye bak
bir dua yolladım sana,biraz günahkar utangaç bir ağızla
bir öpüş tadı var dudaklarımda
korkma üşümüyoruz
sen devam et yaşamaya !





........................14.02.2014............Kalbinden öptüm seni sevgili!