Kaldır Beni

.../
Akıl mahkemesinde
Yüreğim, gözlerime davacı
Suçluyum yüreğinde as beni.!



İçime çöreklenen acı uyutmuyorsa
Kimi suçlaya bilirim ki kimi.?
Tek suçlusu benim
Yalın ayak basarken can kırıklarına
Solumu çeperleyen acı öyle amansız ki
Dilimin suslara gebeliği bitmedi
Dudaklara konaklanan sözcük ağını, çözemiyor ellerim
Karanlığın perdesini ötelesem de tüm gücümle
Uyku denen meret yine haram
Yine firari



Şu ağustos denen cehennem sıcağında
Hazan oturur içime
Sensizliğin de orta yerindeyim
Yokluğun çığlık çığlığa.!



Sen söyle
Nasıl dağıtayım hasret ateşini
Gözlerime düşen günün kârı özlemi
Kanımı acıtan çaresizliğimi
Yaramla sevişen acıyı
Kolay olmuyor işte
İçimde diz çöken sensizliği ayağa kaldırmak
Hiç biri için gücüm yok
Güçsüzüm.!
Yitirdim tüm benliğimi
Göster büyüklüğünü
Bir omuz ver hafiflesin yüküm



Ahh!
Yokluğuna deli gömleği giydirenim
Aklımın odaları bu kadar sen doluyken
Yüreğimi saran hasret zincirini kırmak zor.!
Küfelerce sen içmiş gibi
Gecenin ayak ucuna sızıyorum
Tut elimden kaldır beni...