Kaldırım Serçesi

uçumları tükendi tökezledi zaman kanatlarında
karart yüreğinde yürümeyi
tak kanatlarına rüzgar uçuş sevdanı
sal yaşanmışlıkların doruğunda

boylu boyunca ahengine sarıldı
küçücük yüreğinde
hayatın düğümleri
gaganda ezik ötüm sevdalar
son nağmeni tükettin
esir haykırmalarına

yol boyu tünediğin ağaç dizgisi
meşrep anlarına dinletileri ekle
gözlerinde kuytulandı her sevda geçilmezin
sen kaldırım serçesi adımlarıma sarıldın
komadın benlikte beni
sarhoş tadımlarıma bıraktın

kanatlarına asıldı sevdadan yana neyin varsa
tadımına bıraktın yasak düşleri ufkunda
yağmur ıslanımında ağırlaşır bedeninde yükü tüylerinin
sündüz döşek inadına
en beyaz bulutu
kendine düşsel mekan bildin

sen kaldırım serçesi
ben beyhude şair
senin bütün evhamın kırılmaz bir dala konmaktır
benim yegane rüyam
sevgili yüreğinde var olmaktır