Kaldırımlar
Sevginin ayak sesleri vardı
İki ayrı umudun
Adımları atılırdı kaldırımlarda
Erken kopan bir fırtına
Aynı şehre savrulan
İki ayrı hayat
Beklenmeyen yine olmuştu
Kaldırım taşları sökülmüş
İki sevgili arasına örülmüştü
Aynı şehirde yaşayıp
Ayrı kollarda yaşamanın
Acısı kalmıştı kaldırımlarda.
Kısa ama etkileyici olmuş... Olumsuz eleştiri yapacak bir yer göremedim şiirinizde.Kaleminiz daim olsun.