Kalemim Gelse Dile

Aradın yıllarca Mecnun misali
Yoruldu yüreğin kalmadı ferin
Sevdamın evrende yoktu emsali
Öldürdün bu aşkı sana aferin

Bitmedi yıllardır çektiğim çile
Kalemim canlanıp gelse de dile
Yazamam derdimi ummana bile
Açtığın yaralar inan çok derin

Yüreğim aşkınla kavrulup yansa
Ruhum pınarında yunsa yıkansa
Ezelden ebede küskünüm şansa
Sanma ki yüreğim senin neferin

Sıkıntılı günler geçecek elbet
Yalnızlık olacak dost ilelebet
Yüreğim diyorki sabret sen sabret
Artık mutluluğa olsun seferin

İçimde umudu bir bir soldurdun
Yerine nefreti koyup doldurdun
Olmazı yeyleyip sanki oldurdun
Aşkı çekmez oldu şimendiferin

Olmadı vefasız tutmadın sözü
Ardında bıraktın bir yaşlı gözü
Baharı görmeden yaşattın güzü
Kalp yarası onmaz bil Nilüfer'in