Kalemimi Kırma Hâkimim Ben Yazarım!

Kalemimi kırma Hâkimim ben Yazarım!
Cesedimi bir daha as hiç gocunmam,
Kalemimi kırma ama yalvarırım.

Çocukları yazdı o kalem,
Umutlara ip taktı uçurdu.
Ne sevgiler yazdı o kalem,
Satırlarda bir ülkeyi savundu.

Kırarsan darağacım dar gelir bana,
Kırmazsan ölümüm bile şiir olur.
Kırarsan okurlarım benimle ölür,
Kırmazsan yazdıklarım müebbet olur.

Ne i-düğü belirsiz sözlerimmiş
Bütün suçum;
Neme lazımlar,
İllallah etmeler,
Yaka silkmeler...
Ben satırlarda ülkeme değil
Değirmenlere Donkişot'tum.
Birileri bu günlerin yarılarını çaldı!
Yazmasaydım sen değil
Ben kendimi asmaz mıydım?

'Affın var sil' desen silmem yazımı,
Satırlarımın hepsi benim öz evladım.
Kalemimi kırma Hâkimim ben Yazarım!
Sen koyun misali beni kendi kalemimden as!
Sen gör bak taburemden kendim atlarım...

Afganistan / Nimruz