Kalmadı Selam Kalmadı Sevgi

Anlayamıyorum bu günümüz insanlarını,
Bu nasıl sevgi,bu nasıl saygı anlayışı,
Bir tebessüm bile göstermiyor yüzleri,
İnanamıyorum kalmadı saygı kalmadı sevgi.

Bir merhabadan yoksun karşılaşmaları,
İhanet içerikli saygısız sevişmeleri,
Bumudur acaba insanlığın saygı buluşmaları,
İnanamıyorum kalmadı sevgi kalmadı saygı.

Hatırlarım da küçüklüğümü kendimden utanırım,
Büyüklerimi görünce kaçacak delik arardım,
Sevgiyle büyüdüğümden hep öyle olacak sanırdım,
İnanamıyorum artık kalmadı sevgi kalmadı saygı.

Koşulurdu o zamanlar yardıma muhtaçlara hepbirden,
Taslara konurdu yemeklerimiz aynı kepçe aynı kevgirden,
Art niyet yoktu paylaşılırdı acılar,hüzünler,neşeler sevgiden,
İnanamıyorum eser kalmadı saygıdan eser kalmadı sevgiden.

Söze başlanırdı selam ile,biterdi çümle saygıyla,
Böbürlenilmezdi ayak uyardı herkes kendi yaşına,
Kimsenin kastı olmazdı bir başkasının mal ve canına,
İnanamıyorum yer kalmadı sevgiye yer kalmadı saygıya.