K/almasın G/özyaşım Y/aşlarına

içime açılan güller s/olmasın
büyüyen tenyalara s/aldığın
o kurumuş otlar yeşersin diye
sevdamı dağlara verdim

k/almasın g/özyaşım y/aşlarına
yamaçlarında ağlayan ahlarına
zor yolların aşkına
güller çoşsun s/eline

ben seni benden öte sevdiysem
yürekleri d/ağlamışım
uğruna sevda yeminler içmişim
gülüm

sen daha ne beklersin
gül goncası umutlar verdiysem
sen uçar gelirsin
yar yar diye

ben bahtımı sana bağlarken
sonsuzlukta kaldığım umuda
bir kuş misali özgürce uçardım semalarına
sadece özlemlere sarmaladığım zincirlerine kenetlendim

yeminli sözün özüne bıraktığım
doğan güneşe doğarak çoğalıyorum
her gün görmez karanlığın sabahına
yarine olan umuda yol alan
emin adımların cesaretine k/almışlığına

düşlerimin altı çizili doruğuna sesin ayazına k/alırsan
yankılanan yüzüme serinliğinı vurur
gönlümün en derin yürek sancına derman s/alıyorken
hasretine her an ölürcesine özlediğimsin

adını sayıklarken karanlıkta
görürdüm gözümün ışığını
yüreğimin yoldaşı olsan
sende sevdin mi
benim seni özlediğim gibi

gündüzüne çalar saat gibi
ağırdı yaraları yürek yakardı
yürek yakan damara akan kanları
acıların sevda şehrine k/aldığımdın

başında beklerdin
her an özlerdim
gülüşünü
görünen görmezliğin yokluğunda
kalmasın gözyaşin g/özleme

sen içimin kokan reyhan kokan dağların çiçeğiydin
gönlümün nar ağacında boy veren
sustuğum vakitler sana çalardı
sana zil sesiyle koşardım
hasretimin doymaz bilmezliğine

yüzüne b/akardım
arkandan doymadan bıraktığım yar
yarama yoldaş oldun mu ?
anılarına hatıralar bıraktiğin sevda çiçeği
yurdumun yoluna sarmış dolaş
kurbanım kaderin hasretine

uğruna can verdığım
hazal ın cefasına yandığım
dağ çiçeği kekik kokusu sevdam
yollarına güneşinle düştüğüm

karanlığı yaran gönüle sevda çektiğim
sararan aşkın gün geçmezim
ölümüne sevdiğim dilber
yüreğime anılar bıraktın

kalmasın gözyaşların
sevdamın özgürlük kokan çiçeklerine
sevinç gözyaşı olsun

* yaşamın seher yeli aksın
yüreğimin gönül bahçesine


29 Kasım*11*Karataş