Kalp
Kalbimi kürsüye davet ettim
Konuşmadı
Üstü başı perişan avare
Çay ikram edenlere
"En demlisinden demlendim" diyor bir de...
Hayat yontmadı
Dünya görmedi
Adaşların çoğaldı
Okunmadın kalben
Bu trip niye?
El yazınla örttün üstünü
Battaniyenin küfünden klavyene malzeme çıktı
Nerede hayallerin uslanmaz kalp?
Söylesene...
Fakirsin telaşın çok
Bugün hangi çorbayı pişirdin yalnızlığınla
Okunmuyorsun ne zamandır
Okuyamadıkça...
Birinin kalbine şeref
Ötekinin hayatına eşref oluyorsun
Gidiyor gelenler
Kalbimi kürsüye davet ettim
Konuşmadı
Lal oldu benim de aklım
Şerbetinden kızıl diye hayat içtim
Uyuşmadı rengi hayatın
Kırmızı ışıkta geçtim
Pişmanım...
Müvekkiliniz soruyor
Davalık oldum kalbimle
Kalben
Şimdi beni hangi yaşanmışlık savunur
Hangi çizgiden bir gram mutluluk kalır?
Yorgunum
Şirazesi çoktan kaydı
Yokuştan aşağı öyle bir indi ki
Sanırsın feryadım...
İnsanların dillerine son yıllarda yapışan " İroni " sözcüğü var. Benzetmelerle ilgili ya da insanın hayatı nasıl algıladığına bağlı olarak gelişen bir sözcük bu...Don Kişot' un durumuna gelince de bu İroni' yi bu saygı değer insanla yaşarız. Bu bizim neyi ne ölçüde kavradığımızla beraber gülümsetir de. Don Kişot sadece bir şövalye bir asilzade değildir. Aşıktır üstelik. Öte yandan devrimci ve savaşçıdırda. Çağımızda bu türden insanlar kaldı mı kalmadı mı bilmiyorum ama galiba şiire sadece yazılmış işte demek ve es geçmekte hatadır. Bu yazınsal alan aslında bu sözcükle yüksek oranda uyumludur. İroni kutsal br sözcüktür şiirde olduğu gibi...
Saygılarımla...