Kalp Derin Uykuda

Tükürdüğüm kaldırımın bir yüzü sen,
Bir yüzü yoksun olmuş bedenim
Yine yerimdeyim
Dinlesen bir yol beni,
Ne de güzel duyarsın aşkın sesini

Kalbim bir çeşit mabet olmuş,
Sana ibadet ediliyor,
Bir ilah ararmışçasına
Seni soruyor, sana hasret bedenim,
Yıkık dökük camların üzerine çizilmiş,
Sevdanın yüklü omuzlarında yaşamış,
Bir çeşit, bin yıllık çınar gibiydi
Sana olan aşkım.
Kirletilmiş ellerde yaşayıp, silinip giderken,
Beni unutma.
Derin bir muhabbet içinde sevgim dilleniyor,
Kalbim düğün yapmış, seninle evleniyor.

Ağladıkça sana acıyorum sevdiğim
Benim her hücremde olan sen
Ya ıslanırsan diye düşünüyorum ilkim

Yıkılmış gözlerimden aralandı sözlerin
Ne de güzeldi, ne de saadetli
?Sevgi' denen iki heceli kelime dahi
Aşkınla türeyip ?sevgilim' oluyor inan ki
Mescidimin ibadet yönü
Senmişsin gibi
Dursam sana baksam bir daha
Sevaplarım çoğalır mı ki?

Aynaya yansıyan aşk yüzlüm,
Tek kaldım evrende
Belki de iki
Biri ben olurdum şüphesiz
Diğeri aşkına esir olduğum sen olurdun, nedensiz

Neyi bilmek isterdim siz bilir misiniz?
Kalbim iflah olmuyor ne zamanda
Söz geçmez başkaları geçmez olda
Hapset kalbimi senin aşkınla
Kül olsun aşkından yana yana

Acıyorum sana kalbim
Derin bir uykudasın
Belki hiç uyanmazsın
Belki kalkar gidersin hayallerinin yanına
Belki de o gelir;
Tam bıktım dediğin anda,
Kim bilir belki bir gün . . .
Bu üç noktayı doldurmak istersin ahir zamanda

( aşk tutsak tutsak kalp
Esir olmuş sevdana,
Bıkılmayan diyarlarda)