Kalp Yırtığı

Devasız yağmurların vardı senin
Bilirim..
Hep beni kanatan !
Bilir misin sen..

Hırçınlığınla dokurdun yüzüme,
İlmek ilmek !
Pervasız yalanları..

Tüm saflığınla dokunurdun sonra
Kimsesiz bakışların ayaz yemiş !
Dahası şu ki !
Çocukluğun damlardı sanki gözyaşlarımla..

ve kifayetsiz kalan acılarım susardı
Buz tutan kafiyeler erirdi dudaklarımda
ve ben yine sana kanardım !
Çocuktum işte anla..

Yakamı ısırtıp diktiğin gömleğim !
Hâlâ durur..
Dişinle sıkıca tut derdin bana,
Batıl bir inançmış,
Hırsız olurmuşum..
İşte böyle garipliklerinle sevdim seni. .

ve bir el uzandı çok sonra..
Bağrıma !
Tutacak sandım bıraktı..

Yırtılan gömleğim kalsaydı keşke !
Kalp sökülüp alındığı yerden,
Uçurum sancısı bir korkuyla,
Düşmeseydi ellerinden yere..

Düşmeseydi elden ele...

Hoşça kal sevgilim hoşça kal...