Kambur

Kambur bir babanın yüküdür,

Aç kalmasın diye

Bir lokma ekmeğe tutunan

Evlatlarına verdiği sözdür

Sırtında taşıdığı...

İki omuz mesafesinde 

Geçen bir ömrün yüküdür,

Harama bulaşmadan

Helale tutunmanın gücü...

Yama ettiği gülücüklerden

Gözyaşını güzergah bellemiş

Yüzünde, sustururken yağmuru

Bir göz odaya sığdırabilmektir,

Güneşi ve ardından umudu...