Kamburu Çıkmış Zaman

yalanlara meze olmuşum
şu dünyanında kahrında
bitmiyor bitmiyecek
yinede aşkın bağrımda..

bırak geçsin ömür denen
yarınların koylarına
derdi muhabbet eyledim
senden gelen her anıma..

öptüm öpecek gibiyim
bir tutam umudun alnını
nerde nerde o günler
topladığım yalnızlığı..

hayal güzel rüya hali
içimde ki tebessümlere
teselliye bir mekan
sensizliğin sessizliğine..

her can canana muhtaç
kamburu çıkmış zamanda
kader denen kara bahtım
göz yaşlarımla kapında..

içeri buyur etmesende
dağları aşmış hüzünlerim
o günden bugünlere
gülmelere hep hasretim...

(Berlin,27.09.2014)