Kamelya

Ah Kamelya !
Senden aşk dilenemem
Gök kül rengine bulanmış zaten
Güneşse ölü..
Dünya her zamankinden daha kalabalık
Yalnız senin sesin çınlar kulaklarımda




Ah Kamelya !
Derimde gece
Dişlerimde sabah
Ellerimde begonyalar
Kim ağlar senin için söyle
Kim dokunur saçlarına
Beyazları avuçlarında saklayarak


Ah Kamelya!
Kurşuna dizilmiş tüm mısralarım
Son şiirime şehit dediler
Kabul etmedim
Sen de kabul etmezdin biliyorum
Ben ki bu kadar tanırım seni
Acılarımı tanıdığım kadar



Ah Kamelya!
Rüyamda tüm tımarhanelerin kapatıldığını gördüm
Biliyorsun,dışarıda da bana yer yok
Anlayacağın araftayım Kamelya
Ruhu beyaz zenciler dolaşıyor arafımda
Ve tüm ırkların küfrünü yemiş bir çingen



Ah Kamelya!
Sokakta bir başıma koyma beni
Sürgüleme tüm caddeleri üzerime
Bir mektup koy araya
Kapama tüm ışıkları
Bir şiir koy araya




Ah Kamelya!
Vedaları beceremem biliyorsun
Ölümden önce söylenen sözcüklere yer yok artık
Yaşamak istiyorum senin için
Daha çok kuş var kanatları maviye boyanacak
Daha çok deniz var yüzülecek
Ah Kamelya!
Bir sen varsın sevilecek