Kan Çiçeklerim

çiçek tohumlarım vardı
toprak yoktu
ne yana baksam çöl
ve bulutlar yoktu

çiçek tohumlarım vardı
avuçlarımda ölüyor
durmadan ölüyorlardı
toprak yoktu
bahar yoktu

çiçek tohumlarım vardı
ne yana baksam hazan
ne yana baksam mezar kokuyordu

çiçek tohumlarım vardı
toprak yoktu
yağmur yoktu
gözlerim kalbime bakıyordu
kendine kıyarcasına
zehir yudumlarcasına
ellerim çiçek tohumlarını
kalbime saçıyordu

kandan yaşlarla yeşerttiğim
kan çiçeklerim vardı artık
annesinin kalbiyle yaşayan
bebekler kadar masum
çiçeklerim vardı
ben yoktum
ben onlarda vardım...

27.11.12