Kan Çığlıkları

-Yüzümü, gözlerini bıraktığın yere dönmeden dua etmiyorum anne-




Ellerimi kaldırmadan soluyor bir bulutta çiçekler
Dilimde, hatim ettiğim sessiz kan çığlıkları
Kasırgamda güvertene sığındığımı bil istedim
Yazgım düş limanlarımı bombaladığından beri
Unutma ! Sende zincirlendi ellerim





Aklımın tel örgülerinden azat ediyorum sanrılarımı
Dağılan surlarımda ölüm ç/ağrısı anne
Cehennemin kül renginden korktu diye
Kan yağdırıyor şimdi dört cihana Mikail'in kanatları





Gamzelerini sakladım avuçlarımdaki ıssızlığa
Tüm perdeleri uçuştu gözlerimin
Yırtılan bakışlarımda topladım bir notası eksik hayatımı
Ele geçirildi dört yanı sığındığım kalelerin
Titrek hüzünlerim bir bakışınla can çekişmekte
Gözlerimi kapattığından beri s/ağır geceler
Yenik hayallerimin pişman kırmızısına boyuyorum en mahremimi
Heybemdeki ecel sandığından küf boşalıyor ellerime
Lanet yağdırıyorum sensiz durmayan her saate






Şimdi yoksun diye
Örttüm toprağın kadavralarını
Ölümü bekleyen ceninler topladım kirli düşlerimde
Cellatlara devrettim tüm idam kuyularını
Çekiyorlar dar ağacımızın çelikten halatlarını
Esmer lekeler beliriyor sensizliğin kıyım izlerinde
Aklımın köşesinden, baştan yazılıyor şizofren masallar






Ellerimin düğmesini ilikledim anne
Prangalı gecelerimde kan kustum
Mazinin dar geçitlerinde yalpalandı yüreğim
Kana kana güneşi içtim, yandı içim
Hayallerime meteorlar düşüyor yağmurdan önce
Enkazı oluyorum karanlıkların, yığılıyorum gittiğin yere
Ve yüzümü, gözlerini bıraktığın yere dönmeden
dua etmiyorum anne...






"Deniz Pınar'a teşekkürlerimle..."






Ş u b a t/ 2013