Kan Kızılı

Makara'yı döndüren
iki eksen olmanın heyecanındasınız.
Ancak senle, o,
makaranın dengesini sağlamak için uğraşırken
farkına varamadınız,
ne acıdır ki makaranın tek tarafındasınız.
Eşitsizliğin diğer makarasında
aşkı uzaktan imrenerek izleyen insanları,
aşşağıya doğru
canice dökmeye başladınız.

Tek yönde çift eksen olmanıza rağmen
kalbin birden fazla isim barındırıyor şimdilerde,
ben ise acıyorum bi hayli bu haline.
Kalbinin acizliğine uğrayan kimliğin çok ağır olmalı.
Çünkü kara bulutlar kızıl saçlarına inip,
çadır kurmuşlarcasına terliyorsun.
Dört duvar, bir yatak,
bir kazma ve temellerini attığı,
karnında gün geçtikçe büyüyen
toprak canlı arasında...

Midesizliğinde benden olmayan
o toprak dahi umrumda değil
çünkü aklımdan hiç çıkmadı,
bir zamanlar biz olmaya çalışmamız.
Bunlarda değildi sebebimiz.
Hz. Musa (a.s) dönemindeki kavmin,
firavun ve adamlarından kaçarken,
kızıl denizin ikiye ayrılması gibi,
senle benimde sudan sebeblerdendi ayrılığımız.

Sen yinede gel
çünkü eser kalmadı,
seni yazmadan önce yazılan
satır başlarıyla dolu aşk şiirlerinden.
Ve seni kazanmak için yaptığım şiir düellolarından..
Şimdi ki yazdıklarımı sakın umursama,
gittiğin kavimden hak yolunu bulup,
dön diye döküyorum
bıçak izinden eser olmayan sırtından...