Kan Kokan Yalnızlığın'a...

Diğer yalnızlıklarım şöyle dursun sevdiğim...
Bırak kalsınlar kapı dışarı
Senin yalnızlığın düşmüş benden içeri
Bana ne ?diğerlerim?den der geçerim.

Esiyorum hepsinin üzerinden.
Yüzümde alaycı bir gülümseme,
Bir sende değişiyor yüzüm,
Yüzümde kahreden bir üçüncü gözsün sen.

Bir göz ki;
Bütün işi sen.
Tek gördüğü
Tek ağladığı
Tek aradığı.

?Diğer yalnızlıklarım şöyle dursun?
dedim ya sevdiğim.
Ama sen yalnızlığı yok mu?
O senden gelen
Sebebi sensizlik!
Kan kokuyor,
Kan!
yemin ederim.

Öyle feci içim,
Öyle fena baş döndürücü
Öyle kalkıyor miğdem
Öyle dönüyor başım
Öyle eziliyor yüreğim.

Ki insan aslında hep yalnız
Öyle geldi biliyor
öyle gidecek anlıyor
Bunu bilse de adı gibi...

Gene de bir başka bu senden gelen!

Öldüğünü anlamadan gömülmek gibi.
Beni üçüncü bir göz yapan sana
Adı üstünde işte,senden yalnızlık.
Kan kokuyor...
...kan!...
yemin ederim.