Kan Kokulu Mehmetim

Gözlerim den silinmiyor
Hiç görmediğim o manzara...
Sayfalar satırlar yetmiyor
Kan kokan toprakları anlatmaya
Kan kokulu tarih sayfalarını aralamaya
Çanakkale geçilmiyor!
Öbek, öbek bölük, bölük şehit döktük boğazına
Çanakkale geçilemez!
Binlerce kınalı baş verdik tek karış toprağına...

Bir mezar görür buğulu gözler uzaklarda
Cennetten kopmuş gelmiş bir mezar...
Ne mavi, ne beyaz ebruli tonlarında.
Meçhul asker nura gömülmüş yatar burada...
Bir mezar görürüm uzaklarda...
Bir mezar ki çığlık atar bize hediye ettiği yarınlara...

Dinle sen ki şehit oğlu, sen ki kan kokulu mehmetim...
Göklere gömsem seni,
Nur mezarları kazsam sığmazsın
Sen ki kör esareti boğdun durmazsın!

Selam olsun meçhul asker sana bu günlerden
Minnetle öper bu gençler barut kokan yaralı ellerinden
Biliriz ki güvenlidir bu yurt her yerden
Biliriz ki nöbet tutar ruhun hala bakar
Yurda destan olmuş Çanakkale den...
Kılıç, kılıç kuşandınız silahlarınızı
Bayrak, bayrak serdiniz yere al kanınızı
Öpülesi eller verdi bu vatana sizin canlarınızı
Sanmayın unuttuk geçmiş günleri
Sessiz çığlıklarınız pusu kurmuş bu gün hala düşmana...
Koca Seyit, Kınalı Ali, meçhul asker
Siper etmiş gövdeyi yurdunda dağa taşa

Mahşer yeri alev, alev kor, kor yanıyor
Bir damla su bin yaraya merhem oluyor
Nur bahçesi yüzlerinden
Al bayrağa kanlar akıyor...
Yurt uğruna, toprak uğruna ne güneşler batıyor...
Dalgalansın en güzel yerde hilalle yıldız
Nice başlar gövdeler parça, parça oluyor...
Her karış toprağımdan şüheda fışkırıyor!
Unutmadık mehmetim!
Unutmayız verdiğin emekleri!
Nankörlük etmedik kanınla suladığın gül bahçesi vatana
Edemeyiz kan kokulu toprak, barut kokulu askerim...