Kan Kokuyor Hava Yine Kan

Kan kokuyor hava yine kan
Yiğitlerin bağrından akan
Tap taze sıcak kan...

Henüz hasretler büyümeden
Acılar büyüyor anaların kucağında
Kıyametler kopuyor kıyametler
Her bir sevgi ocağında...

Kan kızılı her sabahın şafağı
Kuşanmışlar mitralyözleri
Fişekleri çapraz göğüslerinde
Çakal gözleri gibi gözleri
Elleri tetikte elleri kırıl asıca
En iğdiş atların kişnemesinde
Avını bekleyen avcı pozunda
Pusuya yatmış kahpe sürüsü...

Kan kokuyor hava yine kan
Anaların yüreğinden akan
Tap taze sıcak kan...

Yiğidimin yarası var derinde
Onca yıllık hasretini sayıklar
Bir de ayaz bir de sabah serinde
Ocaklar yıkılıyor ocaklar
Anadolu'mun orta yerinde...

Her birini bir sefere yazmışlar
Bundandır kin nefret yatar özümde
Umudumun künyesini kazmışlar
Dünya kalmamış gözümde...

Taş kesmiş sanki yürekleri
Ateşe atarken gönüllerini
Riyakârlıkları yüzlerinde
Dağlarda çürütürler ölülerini

Kan kokuyor hava yine kan
Dursuz duraksız akan
Tap taze sıcak kan...

Nasıl da özledim yâr gülüşünü
Alnımıza yazılmış kahpe kurşunu
Vatanımda aciz düşersem eğer
Beynime sıkarım son kurşunumu



Oysa biz ne badireler atlatmışız
Kuşatılmışken dört bir yanımız
Kahpe kurşunlara can vermişiz can
Esir düşmesin diye vatanımız...

Kurtlar sarmış dört bir yanı
Dayan yüreğim dayan
Akmasın artık kardeş kanı
Uyan Türkiye'm uyan

Kan kokuyor hava yine kan
Dört koldan akan
Tap taze sıcak kan...

Yok mu bu kanı durduran...

Fevzi CAHİT
Ozanca/İZMİR