Kan Paslıysa Yürekte Güneş Doğmaz...
Kan ağladı gökyüzünde
Bahçem talana yaslı gün yüzü...
Diktiğim günahlar toprak diye
Filizlenirken avucumda
Ben göz göre palı demirler örüyordum
Yüreğimde...
Ve başladığım yerde bitiyordu tüm ayrılıklar
Kan kaybımda narkozlu düşler
Sarhoşluğunda
Düşüşlerimde kopan benliğim
Param parça cam kırıkları
Beynimde
Ey hayat akşamında sönük gece!
Ses ver bana...
Güneşim karanlıklarda yenik...
Kaldır umarsızlığını düşürdüğüm topraktan bendimi
Kucağına saldığım baykuşumu
Yaslı durmuş yüreğimde batık güneşimi...
Dikenler batarken çıplaklığıma
Ayın kutsalına dil yalamış güneş
Sus bu gece sus!
Derin dur yüreğimde
Sessizliğini bozma
Dinle yüreğimi...
Güneş ülkesinde batık bir ketti gözleri...
/aşka susamış kalbinde ayak izlerim
Tarihimin sürülmüş sayfalarında/
Lekesiz bir bendi ruhu...
/Güneştesin biliyorum ama;dokunamıyorum...
Tüm yıldızlar uzaktan sana benzemeye çalışan birer meddah köy kahvesinde....
Şiiri okurken kesmeler dikkatimi çekti.Mana tam olarak verilmeden okur sonunu getirsin der gibi ara ara kesilmiş. Farklı bir tarzdı.
Benim dipnot dediğim kiminde son dize denilen kiminde final olan en son dize bambaşka bir atmosferin sesiyle şiire güzel bir hava katmış.
Tebrikler efendim.
güzel şiirdi tebrik ederim
hoş bir şiirdi kardeşim,sevgilerimle...
Adını çok begendim şiirin harika.....sevgiler