Kan Revan İçinde Bir Şiir

"Bağışlayın beni sevdalarım
Kendimi parçalara ayıramadım"

evet!
ilk ve sonsuz sevdam,
bağışla beni.
ihanetinin bıçağı hala sırtımdayken
ve paramparça olmuşken küçücük yüreğim
ardından seslenemedim
ki, zaten duymadın hiç beni.
ve giderken sen,
baba diyordu içimdeki o kız
sense dönüp bakmıyordun bile
bağışla beni,
içimde öldürdüğüm için seni.

"Alın gidin korkularımı
Saçlarımı ellerinizle okşayın
Hiçbir ayrılık yeniden yaratmıyor artık beni"

korktum!
en çokta yüreğimi açtıklarımdan
içi içine sığmayan
küçük bir kız çocuğu uyur hala gözlerimde
n'olur sessiz olun / uyanmasın
ve bu kadar sevgisizken siz,
göz göze gelmeyin
yalandan bir gülücük kondurun dudaklarınıza
yalanda olsa göreyim
olsun be!
ben yine de inanırım.

"Ve bütün ayrılıklar sabah olunca alıyor nefesimi"

iyot kokan gecelerde uyudum
ve bilinen tüm gemici düğümleri ile
hepsettim onu yüreğime
varlığı uzaklaştıça, çoğaldı içimde
kaç ayrılık yaşarsak yaşayalım
yok sayacağım hepsini
için rahat olsun sevgili
ben hiç bir gece sensiz kırpmadım gözlerimi

"Kan revan içindeyim gönlümün derdindeyim
Yerlerin dibindeyim kurtar ne olur"

gözlerim çağlayan
kör olasıca gecelerde
yüksek debili damarlarım
kalp atışlarımın ritmi bozuk
muhtemelen taşikardi
ve mütemadiyen özleyen bir yürek
gel! gel de bitsin bu hasret



"Aşk ağır yükler bindirdi küçülen omuzlarıma
Kalplerinizden kaçtım hep
Varıp gittim en karanlıklara"
şiirler yazdık asırlarca

kimse aşktan ölmüyor dedik,
dediğimiz an toplu katliam
oysa minicik bir kızdım hala
sizse;
taşlaşmış kalplerinizle mezar taşı kadar soğuk
selası okunmuş bir ceset kadar çaresizdiniz
ve ben saklandım en kuytularıma
o günahkar elma bile düşşe dalından
çıkmam bir daha

"Yağmur ıslak mazeretler yükledi büyüyen yangınıma
Cehennemden düştüm hep beni hiç görmediler"

Tanrı, temizlemek için insanlığı
kaç bulut feda etmişti oysa
günahkar dudaklarımız
edepsiz tümcelere yataklık etmekten
ve hiçbir sözcük artık masum değil
suskunuzda gizlenmekten

"varıp gittim en yanlızlıklara"

oysa, hep korktum yalnızlıktan
senin olmadığın bir yalnızlık
kalabalığımı dağıtır oldu
senli yalnızlıklarımda
sensiz kalabalığım şimdilerde

"Kan revan içindeyim yarimin peşindeyim
Cennetin izindeyim kurtar ne olur"

mesafelerden hayaller kurdum kendime
içindeyken ben
ne kadar uzak olabilir ki gittiğin yer
bir adım arkandayım sevgili,
nefesim, okşayacak saçlarını
ve gittiğin her yerde uyumadan önce öpeceğim seni
uyandığında üzerine kokum sinmiş olacak
Ve sevgili,
gelişin başka gidişlere gebeyken bile
ben en çok gelişini seveceğim
gitmeden önce






Not: Tırnak içindeki bölümler Düş Sokağı Sakinlerinin Kan Revan İçindeyim adlı şarkısından alıntıdır. Şiir adına esin olmaları ve şiirle bütünleşen o güzel şarkıya/sözlerine katkısı için teşekkür ederim...










07nisan011