Kan Ve Çocuk

Kan ve Çocuk

Aklı başında değil hayallerin.
Bir bacağı kırık sandalyede oturur gibi,
Düştü düşecek!
Bir bilse toprağın sadakatini,
Korkusu geçecek!

Her sallantı yıkımın habercisi,
Her yıkım da ölümün aracısı değil.
Bazen yıkıntıların arasından doğar da,
Yönsüz kararır gökyüzünün ışıkları.
Birden bire.
Bir çığlığın akabinde,
Salat eder mü'minler!
Kan ile yıkanmış çocuğa,
Barut kokulu topraktan edindikleri teyemmümle...
''Allah-u Ekber''
diyerek...