Kanaat Mülkü

Kanaat mülkümde hazine dolu,
Sanma ki, Dünyada gözüm var benim.
Ayırmam, tevhitle birleşen yolu,
O yüce Resule sözüm var benim.

Nerde O Gülşen'in gülleri koksa,
Bülbülü olurum, kıyamet kopsa,
Makam, mevki, rütbe, nişanım yoksa
Toprağa belenen yüzüm var benim.

Kalbimden ayrılmaz, ilâhi sevda,
Her yüzden görünür hazreti Mevla,
Hangi yöne dönsem, bir tek o peyda,
Allahtan ayrılmaz, özüm var benim.

Yalnız ona bükük, eğridir başım,
Gönül ateşiyle, pişiyor aşım,
Cehennem olsa da şu altmış yaşım,
Cennetlere benzer, güzüm var benim.

Baş tacımdır, Haktan gelen hediye,
Sebebini bile, sormam 'ne?' diye,
Ahde vefasızlık yaparım diye,
Yürekte kazılı, cüzüm var benim.

Bizim yüreğimiz, çifte kavruldu,
Piştikçe kokusu yön yön savruldu,
Bir gönlüm var, oda dosta ayrıldı,
Yaralı kalbimde, közüm var benim.

03.10.2007