Kanadı Sesim

.../
Yalnızlığıma süzülen ışık
Sevdaya açılan kapımsın...



İçimdeki çöle kadife sesiyle su taşıyan yâr
Söylediğin her içli türkünün dudaklarından hasret içtim
Güneşin gözleri kadar sıcaktı yüreği sarışı




Her yeni günün kucağından umut seçtim hayata dair
Düşlerimin avuçlarına sıkıştırdım




Ne özlemim
Ne de günlerin takvime teslimiyeti bitti.!
Hasretin elleri yüreğimi sıkıştırıp durdu
Dilinde inleyen her kılâm da bizi buldum
Çaresizlik dolaştıkça etrafımda üşüdüm




Şimdi yüreğine saklama zamanı "Zeryam"
Dışarısı ayaz mı ayaz, mevsim kış
Üşüdü ellerim
Üşüdü içim.!




Yollarını gözlemekten yoruldu yüreğim
Büyüdü gurbetim
Yokluğuna düğümlendi her sözüm
Çıkmazlarına düşen yollara yorgunum
Gel diyemiyorum sevgili
Kanadı sesim...