Kanadıkça Çoğaldım
Maviye hasret dudaklarını öptüm
Umarsız gecelerin
Her öpüşte kanadım
Kanadıkça çoğaldım
Kayıp şehirlerin
İşçi semtlerinde
Sancılı doğumlar gördüm
Ağrılı gecelerden geçerken
Sessiz sedasız ölümlerden önce
Borçlandım şafaklarına çiçekler bıraktığım
Sarışın günlere
Sen tebessümlerinin haziran sıcağına
Umutlar ek şimdi
Yarası saklı resimler büyüteceğim ben
Ağrıları azad edip
Bütün şiirlerimden
Sen tebessümlerinin haziran sıcağına Umutlar ek şimdi Yarası saklı resimler büyüteceğim ben Ağrıları azad edip Bütün şiirlerimden Hüzün ve umut.Koyun koyuna yatıyor şiirin içinde.Zaten sadece biri şiiri ağırlaştırır.Her şiirde az da olsa umut olmalı.Hüzün elbet yaşadığımız olgulardan dolayı şiirlerimizde çok fazla.O da bizim toplumsal gerçekliğimiz.Sevgiler değerli şaire.😙😙😙😙😙😙😙😙
hüzündü şair...sustum🤐
kutlarım👍👍👍