Kanatlarım Çıkıyor Benim

bilirim lütfedecek Rabbim dört kitabın müminlerinden binlerce dua...bilirim dolu bir
bulutsun sen yağamayan virga...araladım grilerini hadi yağ.




kuytum muzdarip
kuytum canhıraş
sükutun girdabında derinlerim
tırnaklarını çekiyorlar yazgımın
gölgeleri titriyor,
tek boyutlu düşlerin
küll rüzgarında uçuşan zerreyim
devranımın gürültüsünde eyvahım
kanatlarım çıkıyor benim
kuşlanacak alem-i ervahım


tenim üşüyor,yüzük parmağını daya şah damarıma
sen kaybediyorum mihrimahım...


sulu boya bir gözyaşı eklese diyorum,
düş satıcıları uhrevi renklerime
bir pencerelik ışık
ya da ucuz bir zaman,
ağır aksak
aralanmış son perdeden,
seyredilirken har vurulmuş yaşamak
gam yesek aşk ile,
gönül tokluğuna aldırışsız
dirense rüzgarın dalda unuttuğu,
son yaprak
ama solgun,ama yorgun
ama ıslak
bilesin ki mihrimahım
sevdanın yüzü,gözü süzgün
bu razılıksız bir veda
bu içe sürgün


ayrılıktan sayma bu şiiri,ölüm ile bir lades
bu ve hep aklımda...


aşkın ölümle dansında menzilim
yüzlerce kırmızı şimdi,
narı çatlatan gün sonu
bilirim,
uzat belini desem
sür kırılmış dizlerime tutkunu
diyemem...
iki kat kumaş kapladım ellerimi
oynayamam o oyunu
tutunma bana,kal orada
hangi yokluk olmuş ki dünya sonu
bilirim yarınsızlık aşka bahane
soluk rengim şimdi seninle
solunulmuş ateşte,
kendini yakan pervane
ne diyeyim sen sağ,ben selamet
beni affet...


telvesine beşi bir yerde gizledim falının,kurdelesini sen tak
beyazlar giydiğinde...


suadiyeocakikibinonyedi