Kanatsız Bir Melek

koskoca bir zaman
çok gördü bir ömrü
yetmedi
almasına bir nefes
açmasını gözlerini
koklamasını
annesinin tenini
suçu
dünyaya gelmekti belki
kabahatı
kanatsız bir melek olmaktı sanki
boğarken
yaslar hüzünleri
aralamak dahi mümkün olmadı
umudun kapısını
penceresinden bakmak
görmek
renkli dünyanın çarmıhını,
başlarken bitmek
taksiratın kaderi desende
sanıyor musun
ki
beni teskin edecek
içimi sararken
gam
üzüntümü cilalarken sessizliğin feryatları
insan olmak böyle bir şey galiba
acı süprizlerle dolu
cenneti beklerken
cehennemle karşılaşmak gibi...

(Berlin,21.12.2017)