Kangren Çelişkiler..

Şafak vaktinin çiğleri süzülüyor tenimden
Gözkapaklarımın aralığından gökkuşağı doğuyor
Doğanın bahara uyanışı gibi
Günüm uyanıyor kollarında
Yuvasında yeni uçmayı öğrenmişliğin
Sarhoşluğundaki serçeler gibiyim
Kanatlarımda yağmur bulutları!
Kader umutları..

Uyurluğuna bakıyorum uyanıklığımın sarhoşluğunda
Kıpırtısız dudakların arasındaki ömrüm
Usul usul ruhuma dokunuyor
Ürkek ceylan adımlarımı kamçılıyor
Sana varmışlığın zaferi...

Ne uyanmanı ne uyanmamanı istiyorum
Kangren çelişkilere çarpıyor elim

Uyansan!
Gün yeniden doğmuşluğa kavuşsa
Yaksa
Nefes alsa gökyüzüm..
Ama gitmeler öncesi hüzne varmasam
Uyusan!
Kalsan ilişiğimin tam ortasında..
Hiç ayrılmasan..

Köklerimden damlıyor sevgin
Gözlerimden başlıyor süzülmeler
Usul usul eriyorum
İçlerimde bir yerde çağlayanların sesleri
Akıp gitmişliğimde sevmelerin!

Kıyılarımdan süzülenleri topluyorum
Denizine akmak için
Sende kaybolmak için girdaplarıma sarılıyorum
Bakılmışlıklarda dingin
Görülmemişliklerde zenginliğim
Toprağa işleyip
Sonu hep "seviyor" çıkacak papatyalardan doğuyorum
Tersten saymalara inat
Kapalı gözlerinin ardında kanat çırpıyorum...

Uyan sevdiğim..
Uyan!
Varlığında kaybolsun hiçliğim..