Kanıma Toprak Karışır

Soruyorum kendime,
Kötü birimiyim ben?

Cevabın peşine düştüm bu gece,
İndim kuyusuna kara düşlerin.
Herkesin kabusu derinliklerde,
Kaybolan huzura kavuşmak istedim.
Arkamdan gelen olmasın diye,
İndiğim ipi kesip yok ettim.

Dönüş mü?
Önemli değil.
Çıkamazsam dahi
Hiç sorun değil...

Nihayetinde aradığım yerde,
Şimdilik güvendeyim.
Bulunmazlarda,
Yapayalnızım işte...
Bir ben, bir kendim.

Anılar karışmış hayallerime.
Neydi sahi gerçeği yalandan ayıran?
Bir sevda düşürdü devasız derde.
Dağları delen yar, ah!
Meçhullerde...

Kimliğimi bularak rahatlasam artık.
Kaybettiklerimi versin zaman geri.
Gittim dört bir yana,
Gezdim diyar diyar.
Nafile...
Hepten kayboldu izi
O sevdiğim yârin.

Şimdilik buradayım;
Kör karanlıkta.
Bilerek seçtiğim
Derin sığınakta...

Kuyunun dibinde
Birikmiş su var.
Gör ki; tıpkı bana benziyor.
İçi ayna gibi berrak mı berrak,
Etrafı kapkara.
Tüy ürpertiyor...

Kalpten akan kanlar,
Her çarpışında
Damla damla,
Karışır kuyunun suyuna.

Akar durmaz damarda,
Yerlere bulaşır.
Kırmızı kanıma
Toprak karışır...