Kanımca

Kanımca
Sultan Ahmet meydanına bakan bir çift göz
Beni arıyordu
Üzerime bir palan döken meltemi salıyordu
İnce elleri
Sevgimizin kenetlenmiş
Boşluğuna tutunduğumuz inci tanesi yaşamlarımıza
Bizi işleyip duruyordu...

Biçare biz birbirimizden habersiz...

Bir nefes uzatıyordu duygularım...aşka
Seni arıyordu...
Ben sensiz... Şakası yok sensizliğin...
Taşır urganıyla acıyı
Damıtır kadınsı bakışlarına
Ben- sensiz-lik... Çaresiz...
Kanımca
Yere çalacak beni edepsiz bekleyişlerim...
Bakan ceylan gözlerinde
Beni sana taşımayacak
Geçip gitmelerin...
Sultan Ahmet meydanında on iki yıldır seni beklerim...kanımca.