Kanlıca Kıyıları

Kurulmuş saat gibi kalkarım, saat beşte.
Mızrağım gibidir olta kamışım, üç buçuk metre.
Çapariler, iğneler, misina, yem hazır geceden,
Mahrur bir savaşcı edasıyla inerim merdivenlerden.
En sıkıcı an otobüsü beklemek, hadi hadi gel!
Kavuşmalıyım denizime, gün ışığı yüzüne değmeden.
Varınca kıyısına ?siftah bizden, bereket Allah?tan? duası
Benim yerim belli, o büyük rüku eder gibi çamın altı.
Oltam gerilir, yaylanır ve bir zemberek gibi boşalır,
Havada bir yay çizerek hüznüm denize karışır.
Bahanemdir balık tutmak, Kanlıca kıyılarında
Hırçınlaşır, köpürür ve çılgınca dalgalanır, bunca gam.
Toplanır başına bilende bilmeyende, keser ahkam.
Denizim, ben sana gelmiştim, ne oldu?
Ruhuna hicranmı dokundu?
Çare olacak olan, çaresiz,
Bir bilseniz, sizde yerinde olmak istemezdiniz.

23.06.2009 salı