Kanun Benim

çakıl taşları içinden kaybolan deniz
salıntını bağışladım

ömrüme kavuştum ayın son töreselinde
duygulu matem ve bir yelken
göremezsen beni hiç say
olamadıklarıma yakın kal
ve anla sabahı dalgalarımda

ustam devirdim geceyi
elime yakıştı milyonca

dağıttım tanrılarımı soluk almadan
yanındayım bir sevda tavrıyla
duruşumu bağışla
hakikatten dönümsüzce geldim ömürlerime
ve an kadar hafızalar verdim

ciğerime yapıştı gecenin ter lekesi
her anıma davacıyım

inançlarımı defnederken gözlerime
tanık bırakmadım serhoş dehlizlere
ustam yıkılıdım geceden
kaleme düşen eşkiyaya teslim tenim
yasalarımı yıkıyorum
kanun benim geceye..