Kaos Etkisi

Bir bıçak yarası kadar derindi sözleri,
Bir kelebeğin kanat çırpışı kadar hafifdi sevgisi.
Korkardı,yeni doğmuş bir bebek gibi dünyadan.
Ellerini veremezdi kimseye, annesinden başka
Bazen, annesinden bile nefret ederdi gözleri.

İki dünyası vardı sahip olmaya çalıştığı,
Yalanlarla dolu ama mutlu olduğunu sandığı,
Ve doğrulardan korkutan yalnızlıktan soyutlayan.
Kimseyi almazdı içeri, yalnız yaşardı kapkaranlık defterinde.
Dikenli tellerle kaplardı etrafını siniriyle.

Selam vermek imkansız, sevgiden söz etmek yasaktı.
Oysa o, bir ayna tutar gibi gösterirdi gözlerini
Şeytani düşüncelerle yaşardı ki,
Yaşam meleği korkup kaçsın ondan.

Oysa meleği, bırakmazdı onu
Sivri bir ok gibi ihanet, kanatsa da yüreğini
Ab-ı hayat bağışlamıştı bir kere meleğine.

Geceleri, üzerindeki gömleği
Üzerindeki gölgeyi, parçalarcasına
Yırtar atardı aşkını yalnız çocuk.

Kızın kanatlarından birer parça eksilirdi,
O çocuk , aşkını parçaladıkça,
Melek kız, toplardı her bir parçayı.
Büyütürdü içinde, çocuğuda büyütür gibi.

Çünkü bilirdi kız,
Her kaybediş yeni bir başlangıçtır.
Çocuk, uzaklaştıkça melekten,
Aslında yaklaşırdı biraz daha ona.
Sussa da, duyururdu sesini kıza.

Çünkü melek kız bilirdi,
Çocuk içinde neler kanatırdı günlerce,
Nefret ettirmeye çalışırdı kendinden,
Melek kız bazen istese de bunu,
Aşkı galip gelirdi nefretine.

Ne kadar savaşırsa,
Öldürürse hayatı çocuk,
Günah Meleğin, sevap onundu.
Öyle yazıyordu kızın, merhamet defterinde.

Ve o, bilirdi.
Çocuk dönecek yine..
Doğrulardan korkutan yalnızlıktan soyutlayan,
Sadece kızla beraber yaşayabildiği,
Ve cesurca öpebildiği duyguların olduğu yere.