Kapali Gişe

Geçmişin dallarından savruldu anılarım
kapımı çaldı içli bir rüzgar
açıldı gönül defterim, döküldü sayfalar
dile geldi yaktığım şiirler
inledi kalemim sen diye
kurumuş çoçuk hıçkırıklarım
hışımla döküldü saçaklarımdan
kurcalandı aklım
savruldum bak kapındayım
hadi aç kapıyı aç
geçmişin hatırına
kalan emanetin vardı bende
onu da aldım şimdi yanıma
hadi açsana aç
dinle söyleyeceklerimi son defa

Hatırlar mısın
bu aşkın sonu alıp giderken seni
nasıl da savrulmuştum oradan oraya
düşecek diye hayalin
direniyordu kirpiklerim uykuya
içimin ateşiyle üst üste sigaralar yakıyordum
gecelerimin yüzü yanık sabahlara düşüyordum
anladım geçde olsa
çektim gözyaşı ağlarımı çukuruna
zaman her şeyi eskitiyormuş aslında
unutulan da unuturmuş zorda olsa
silindi gözlerimden resmin
silindi tenime bıraktığın kokun
yanağıma kondurduğun öpücüğün de kurudu

Artık
çıkardım yüreğimi bozdurup bozdurup harcıyorum
anılarımı bit pazarında yok pahasına satıyorum
gönül trenimin tek yolcusu da sendin
bu son seferimde seni de indirdim
bilet kesmiyorum artık
hayat filminde kapalı gişe oynuyorum
sana borçlu kalmak istemem
bir hoş çakalın kalmıştı bende
onu da şimdi ödüyorum