Kapalı Görüşme

o kadar kapalı konuşuyorduk ki-
o kadar konuşmamızın anlamsızlığı
sende de, bende de, aynı yan etkiyi yapıyordu,,,

çekingen cümlelerin sonu hep
ironiyle süsleniyordu,
bir türlü son, mutlu bitmiyordu.

her son cümlemiz görüşürüz oluyordu,
görüşüyorduk sonra, konuşuyorduk önce,
ama bir türlü seni seviyorum diyemiyorduk...

ironiler başımıza bela oluyordu,
kapalı konuşmalar
bir başlangıcın sonu oluyordu...

bizi anlamlandıracak cümlelerin
katilleri oluyorduk,
vursak alnından daha iyiydi
üstünü örterek hemde,
her bir cümle başında boğuyorduk.
açık konuşuyorum!!!
görüşürüz...

|beyaz_yalan|