Kapı Ardıydı Tüm Seviler

bir yağmur damlasına bağladım
yarının umutlarını
şara şara aktı rengi avuçlarıma
yardı çatlağını toprağımın
sızdı içine yarınlarımın
kah/
umutlarım yeşerecek ağacın dallarında
kah/
saklında kalacak büyük dostlarım
sabır ve zaman

kırıldı gönül hanesinin tüm kalemleri
yazmıyor kağıda kader
ve kaza düşlerde şimdi,
uzanmıyor yokluğuna cezam
heybem boş
çıkımda bir sarımlık sensizlik

karanlık gecemde savrulan
ışığım
eşiğim
aşığım
yalnızlığım/dın ...şimdi

ah hain yalnızlık
ben bilirim seni en iyi
Ve ben okurum en çoğunu
her sayfada sen
her satırda sen s
satır satır / ilmek ilmek...sen

sensiz ;
düşler hüzün,
göz yaş
sıla hasret dolu...

tükendi yarına umutlarım
kör , karanlık nötr bir hayatın
yalnızı ve çaresizi

kalemler çizdi yüreğimi
geçti eskilerden bir vakit
neşter yedi sevdam en derininden
silinmez bir çizgi
uzun
keskin
kara
ve sensiz
senin çizdiğin

kapanmaz yara
ayırdı günü güneşten, ayı geceden bir kara

son bir umut
son bir göç
son bir söz arıyorum
çaresiz ve yorgun tüm sözler

şimdi yorgun/şimdi durgun/şimdi suskun dil
zaman yol alır, devam eder sihir

kuşkular soru olmuş,yanıtlar martı
denizde yol alır bir kayıp insanı

soru sende/
yanıt sende/
tüm yokluğuna garkoluş bende

kapı ardı sevilerin
cam ardı keskin gözlerin
en güzel sevda sözlerinin

kaynağı sende/
yolu sende/
sevdaya aç çocuk yürek bende