Kapıaltı Notları

Parmak uçlarımda sürüklenen sefil kelimelerin ihtilalidir bu
Davetkar kağıtların beyazlığına kanıp sesime leke sürmeye çalışman ahmaklık!

Şifası çalınmış ağızlarda çiğnenip atılan efsunların
Körelmiş çan sesleriyle izbe sırlara beni ihbar etmesi ise heyhat!

O vakit,
Ölüsü dirisinden makbul gülüşlerin alaylı suretlerinde
Vezir secdeye kapsansın
Ve tekerrür etsin yüzümde
Kendini balçıktan soyutlayan güneşin körpe sahteliği
Nasıl olsa yokluğun çöktü ya bedenimin üstüne
Elbet bir günde hayalim çökecek hafızanın rutubetli kıyısına

Ah kalemimin depresif halleri
Çürümüş sükselerle övünen bedenimi
Bedir kuyularının susuzluğuyla yıkayıp
Kudüs topraklarıyla kefenimi örtmeyi dilememiş miydin?

Tamam işte!
Martıların denize soluksuz bıraktığı kabusların gündönümlerinde sev beni
Sev ki,
Evlatsız annelerin şafkatsiz kolları sızlamasın!

Sen ağrılı nutuklarımın ilahı
Dudağımda tomurcuklanan küfürlerin yakasını açma!

Öyle ki,
Bencilliğimi kıran ateşe teyemmüm edip ibriğine sakladığın lahzalar
Bir gün gelip son nefesini ellerime vermek istediğinde
Boğazına takılan kırmızı matemler olur!