Kapılara İnmek [m.mustafa Uslu]

Bana kente inmem söylendi.. ve adı buz kesildi evlerinizin:
şairlerinizden ürktüğüm gecelerde geçtim oysa kapınızdan
yaşamın yüreğinden yani.. bunu onlar bilebilirdi
beni tek, şehvetiniz buyur etti içeri
her yanı halka açık...


Kuzgun besleyen yeni yetme bir kaçkındım desem hani
kolu kırılır yeni içinde kalır mıydı kapılarınızın;
indirilirdi üstüme tümden sürgüleri soğuk-
dokunmak bile istemezdiniz yani-
sızısı -çıkmaz- yollara oyuk...


Oysa sizin olan sokakların bile kirişleri vardı.. devirmeye yeterdi tüm ülkeleri
cebimde bağrı-göğü delik şeytan minareleri, kilitlerinize denkti hani-
yani yağmuru getirmezse diye asılırdı sözlerim tokmaklarınıza-
ve yosun tutardı gözlerim o kentlerinizin mazgallarında
aklım günlerinize eğikti yani.. bekletilen

ve kapınıza şair
ve 'ben geldim'
dedirtmeyen

M.Mustafa USLU
Samsun / Haziran 2010
Fotoğraf: Cihan ŞİMŞEK
Kız Çocuğu: Yudum ŞİMŞEK
Yer:Artvin/Ardanuç/Danzot