Kapılarda

biliyorsun aşk yazıyorlar
bizim dışımızdakiler
meydanlarda
gözler önünde
adı aşk olan
kanlı izler
adı aşk olan
yaralı yürekler bırakıyorlar
geride

geride teyzem usuma geliyor
annem limon ağacını sularken balkonda
ve teyzem sığınırken kaysıların gölgesine
adı aşk olan mülteci yaşamlar
ağlıyor Akdeniz gibi
sarılmaya hasret kalmış yüreklerinde

ve sen çözemediğim dolaşmış damarlarım
aşk konuşalım diyorsun
bense Hürriyet diyorum
ay çiçekleri hurmalar
yığın yığın çöl kumları
ölüler
susuyorsun