Kar İplikleri

Aşkı yudumluyorum
Cam kırıklarında.
Ruhum,demli hüzün mavisi
Kan esintileri allayıp pulluyorum
Dünler coğrafyasında.



Lirik simler düşüyor
Gül yapraklarından
Tüketilmiş tebessümlerim
Yüzümde parlıyor
Susuyorum.



Gölgeme yapışan
Cansız yıldızlar gibi ıslıklar
Okyanus karanlıklarından
Dudaklarıma taşınıyor.



Çay kaşığında
Cilveleşen yüzümün yansıması
İnci yankısı gibi sıradan,dokundukça
Buğulanıyorum.



Gökyüzü bulutları sırlarıyla harlıyor
Kül giydirmiş zaman gözlerime
Yollar kapalı ufuk çizgisinde
Allarla morlar savaşıyor
İzliyorum.



Yudumladıkça damlıyor kar iplikleri.
Ördükçe ayaz sökülüyor
Sustukça
Azizenin yokluğunu giyiyorum.
Soyundukça dün
Üşüyorum.



Azize bir gün yolun bahara düşerse
Meltem kokla dudaklarımda
Sana mor esintilerden sesleniyorum.


.../...

Artık ağlama gözyaşlarımda
Ben seni çoktan unuttum yokluğunu öldürüyorum.