Kar Pera

gözlerinin izini düşürdün tramvayda
üçümüzdük sen ben ve koridor
incelen nefesler saydam bir şişede
yollandılar eskiye

-galiba benim için bulunmuş alfabe yok-

yapıştı camlar kepe(n)klerine göğün
beyaz, çok beyaz üşüdük önce

sıcak anne öğütleri vardı sırtında senin
çantan bir köşe tiyatrosu işliği
kokmayı mı öğrettin on sekiz yaş
hüznünde bıraktığın manolyalara

-anladım bazı kadınlar soyundan gelir gülün-

Pera nasıl anlatılır söylesem dilim çok yokuş
beni tel örgülü bir günaha davet etti kadınlar

kapı açıldı Cumartesi girdi içeri
sen izini düşürdün gözlerinin
üşüdük apayrı kayıplarda

bir Elif Naci rengini giyindik sonra



Kıyı Dergisi/ Mart- Nisan 2012/ Sayı 156