Kar Yağıyor Çadırıma Üşüyorum

*Bir hayatın sürgünleriydi /adım Zozan yaylada çadırda doğdum
yine çadıra döndü hayatım /baharı yaşamadım kışın soğuğu yeter*
*M.Gözetlik*

''ben Van'lıyam kılıcı gamlıyam''
gönlüme Hozan hasreti kokan sesine
düşmana inat göçük altındayım
vurdu beni yar elinde

Zozan yaylasına geç kalındı
feleketin acıları
öksüz göçüme ayarlandı
kaderimiz sürgüne s/ayıldı

Ay'a yıldıza Dünya'ya
Güneş bari sen anla !
beni
anlayın göçük altındayım
duyun sesimi

ez Zozan'ım, açım evim barkım yok
yurtsuz ortalarda yalnız kaldım
yardım eden yok
umutsuz yarınlara gözlerimiz kanadı
dayanır mı ?
sabıra yürek suskun

haykırıyorum
Hey dünya ne kadar zalime k/andın
isyanım Sana duy sesimi
kahpe felek
Kahpesin Dünya!

adımı Zozan koymuşlar
yaylada doğdum çadır evim
kimse tanımaz yurdumu
beni
kar yağıyor çadırıma üşüyorum

sonrası malımunuz
depremden ölen öldü kalan s/ağlar bizim
ve acıların göçü başladı araba üstünde yolcuydum
kışın acımaz soğuğu üzerimizdeyken
gören dinleyeni yoktu

benim
adım Zozan göçüme engel dediler
yarama derman katan gönlüme
ve kanayan yüreğime
yaralarıma melhem yok bildiler

ey zalimin zülmüne dayanan yürek
sen ölümlerde görmezsen
ben Van'lıyam
kaçtım ana yurdumdan

kara bahtsız yeşilim güzel memleketim
nasıl özlerim seni..
hele yeşilimsi kavak boylarını
akdamara uzanan gözlerim
Tamara'nın gönlünde aşkı içtim

hele denizini
nasil özlemem gürbetten acıyan yüreğimle
nasıl özlemem gül kokan zozanları
Hozan seslerini

öyle bir özledim ki
saymasak sıladan yitirdiklerimizi
gürbete bırakılan gözyaşlarını
hasretle gözümde tütersin

düşünürüm
umuda çaresiz kaldım
ekmek iş yok evsizim
çaresi yok yürek yanıyor

ölmesem Zozan yaylasına dikilsin
benim gençliğimin abidesi
iki gözü renkli kedim varsa
dünyaya yoktur s/özüm

üşüyorum
yurdumun en derin denizinde
yeniden doğsam iki gözüm
bir çift sözüm var
''
vay !
zalimin gölgesinde demi devran sürenler
timsah gözyaşlarınızla avutulan çaresiz kalmış
insana acı gözyaşı reva eden zatlar
sizide bitirecek bir gün
elbete

bu beddularımın ahı tutarsa
akan gözyaşları göl olur
nehir gibi akarız denize
yarınlar için deniz olur
okyanuslara çoşarız

gelecek güzel günlere...
ben yaylayım duyun sesimi

13 Aralık 2011*Karataş

*Zozan;Yayla, Hozan;Ozan