Kar Yağmiş

Kar yağmış yüce dağların başına,
Hasretim sıcak pişen tarhana aşına,
Kalıplaşmış bir düzenin yaşamına,
Soğuk üşütüyor bakmaz gözyaşına,

Bir isim bu doğan yeni günde bana,
Sıcak bir sobanın hemen tam yanına,
Demli çay soğuktan biraz içi ısıtan,
Isınacak yuva ister gerisi ise boşuna..

Kışın beklenen ortadaki ayazında,
Siyahlar kayıp bürünmüş beyazına,
Umutla pencerenin bir başka bakışına,
Soğuktan ayaz kaplamış başlı başına..

Hayat sıcak veya soğuk elbet yaşanacak,
Garibanlar ısınacak yuvalar arayacak,
Bir baksak aleme nelerle karşılaşılacak,
Benden üşüyor böyle akşam sabah olacak..

Bir sıcak oda olsa biraz sıcak olan yatak,
Bir ayaz kaplamış ki ne el tutar ne ayak,
Zalim olan dünyada bunlar elbet yaşanacak,
Bu ayaz elbette bir gün olup son bulacak..

Etrafta nice garipler donmuş üşüyor,
Üşüyen eller kalem tutup işte yazıyor,
Soğukta teselli bulup onunla ışıldıyor,
Hava çok soğuk nefes bile alınamıyor..

Hava çok soğuk nefesler ise durgun,
Hareketler yok bedenler oldu yorgun,
Esen fırtına gönüller yemekte bir vurgun,
Yorgun benler üşümekte solgun ve durgun..

Bir uğultu ile esiyor dili olmuş rüzgar,
Bugün soğuk demek görecek günler var,
Mevla izin verirse bahara günler var..
Bu aciz beden olur da baharları yaşar...