Kara Bulut

keşke bastonum kırılsaydı
yere basmasaydı ayaklarım
bedenim kötürüm kalsaydı!
gençlik rüyasından
yalnızlığa uyanış bu.
hiç bitmeyen hayallerine inat
ömürde duraklayış bu
keşkelerin çaresi yok
kasketi de fırlat gitsin güneş doğmuyorsa!
neye yararı var ki yanımda kimsem yoksa?
sarılacak yar
sığınacak bir yuva
ama illa da yuvada meyva
yoksa yoksunsun
yaşamdan soyut
ölürsen somut bir
cenaze olacaksın sadece.
hçbir şey aynı değil
ve de olmayacak bundan böyle.
ha böyle solmuş mevsimin yüzü
ha çiçek açmış baharı getirmişler
ayaklarına.
ha yırtık gömlekle açıkta kalmışsın,
ha kürkler içinde tahtta!
neyleyim bacaklarıma derman mı gelir bundan sonra,
köhneleşmişim,insan eskisi olmuşum,
bana artık sefa ne gerek
ben yaşayan bir ölü olmuşum.
bir kara bulut olmuşum
göğü de karartıyor bakışlarım
ne olur duy beni Azrail
sona ulaşsın artık iç çekişlerim.
dünya çölünde bu kadar yürüyüş yeter
artık serabıma kavuştur beni
bu uçsuz bucaksız bekleyiş yeter
artık meramıma ulaştır beni.

not:forum için yazmıştım.