Kara Gözlü Eşek

Ben yıllarca; arayıp durdum
Kaf dağlarının ardlarında
Oysa duruyordu yanı başımda
Şöyle bir kaldırıp baksaymışım başımı
Kolaymış görmesi lakin
Önce birkaç eşiğe çarpmalıymışım onu.

Anne!
Anladım ki senin yaptığın çorbanın tadı hiçbir yemekte yok!
Eh, ne derler bilirsiniz;
Allah sevdiği kuluna önce eşeğini kaybettirir
Sonra buldururmuş ya, o misal.
Şimdi ben pek bir mutluyum;
Kara gözlü eşeğimle.

Sevgili kara gözlü eşeğim,
Biliyorum sen değişmezsin;
Sırtına altın semer vurulsa bile,
Bundandır seni böylesine sevişim.

29.03.13